Presbyacusis czyli niedosłuch starczy

        Niedosłuch starczy (łac. Presbyacusis) to proces powolnej utraty słuchu, najczęściej typu odbiorczego, w którym uszkodzeniu ulegają komórki rzęsate ucha wewnętrznego lub zakończenia nerwowe. W większości przypadków ubytek słuchu jest obustronny.

        Przyjmuje się, że niedosłuch starczy to jeden z najczęstszych problemów zdrowotnych osób w podeszłym wieku. Borykają się z nim miliony ludzi na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych ponad 50% osób w wieku powyżej 65 lat ma ubytki słuchu różnego rodzaju. W grupie wiekowej powyżej 85 lat odsetek osób z niedosłuchem jest jeszcze wyższy i szacowany na ok. 80%. Jednak nie tylko osoby starsze cierpią na ten rodzaj niedosłuchu. Słuch może zacząć się pogarszać już po trzydziestym lub czterdziestym roku życia.

        We wczesnej fazie głuchoty starczej chorzy mają trudności z usłyszeniem dźwięków o wysokiej częstotliwości co sprawia, że z czasem coraz trudniej jest zrozumieć wypowiadane słowa rozmówcy, które są jeszcze gorzej słyszalne na tle hałasu lub innych rozmów. Problematycznym aspektem głuchoty starczej jest to, że ubytek słuchu pogłębia się powoli, przez co dotknięta nią osoba może nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że gorzej słyszy. Najczęściej to rodzina osoby niedosłyszącej zauważa pogarszający się stan słuchu. W raz z upływem czasu niedosłuch zaczyna obejmować również pozostałe częstotliwości, przez co coraz trudniejsza staje się identyfikacja kierunku, z którego pochodzi dźwięk oraz rozpoznawanie jego źródła. Dodatkowo mogą także wystąpić: szum w uszach, zawroty głowy, a nawet problemy z równowagą.
 

Co jest przyczyną pojawiającego się niedosłuchu starczego?

Lekarze uważają, że głuchotę starczą powodują połączone czynniki środowiskowe i genetyczne oraz tryb życia. Należą do nich:

• Zanik komórek rzęsatych ślimaka, który jest organem wykrywającym dźwięki.
• Czynniki genetyczne.
• Długotrwała ekspozycja na hałas.
• Czynniki ryzyka (niewłaściwe odżywianie, palenie tytoniu, oddziaływanie stresu psychicznego i fizycznego, nadciśnienie, zakażenia ucha, przyjmowanie leków ototoksycznych, zatrucia substancjami chemicznymi).
• Choroby o podłożu metabolicznym (hiperlipidemia, cukrzyca, niewydolność nerek).
• Zmiany w obrębie ucha zewnętrznego, będące skutkiem starzenia się organizmu (ścieńczenie ścian przewodu słuchowego, pogrubienie błony bębenkowej, zwiotczenie ścian trąbki słuchowej).

        Połączenie wszystkich tych czynników może prowadzić do wystąpienia postępującego niedosłuchu starczego. Aby spowolnić jego powstawanie pamiętaj o zdrowej diecie, unikaniu tytoniu i alkoholu, dbaniu o prawidłową higienę przewodu słuchowego oraz stosowaniu ochronników słuchu w momentach ekspozycji na hałas.

        Głuchota starcza to przypadłość, na którą nie ma możliwości zastosowania  farmakologicznego leczenia. Obecna medycyna znalazła sposób polepszenia jakości słyszenia za pomocą aparatów słuchowych. Dzisiejsze aparaty słuchowe wykorzystujące najnowsze technologie i sprawdzają się u pacjentów cierpiących zarówno na lekki, jak i głęboki ubytek słuchu.

        Jeśli uważasz, że Twój słuch pogorszył się na przestrzeni lat, najlepiej będzie jeśli udasz się na badanie słuchu. Możesz tego dokonać umawiając się na wizytę u naszego specjalisty. W oparciu o wyniki badania słuchu protetyk będzie mógł stwierdzić, jak duże są uszkodzenia w każdym uchu. Następnie zaproponuje Ci najlepsze opcje poprawy słyszenia, odpowiednie dla Twojego ubytku słuchu.

W celu umówienia się na wizytę skontaktuj się z nami:  61 866 76 31.

Źródła: https://www.swiatsluchu24.pl/czym-niedosluch-starczy/, A. Pruszewicz, A. Obrębowski "Audiologia kliniczna - zarys, Wyd. IV"